Jest mi bardzo przykro że mąż nie toleruje mojej rodziny i coraz bardziej mnie to dręczy. Próbowałam z nim rozmawiać ale każda rozmowa kończy się kłótnią. Bo on nic nie musi!!! Prawdę mówiąc, nie mogę zrozumieć, dlaczego mój mąż stał się taki chciwy. Kiedy wyszłam za mąż za Adama, był hojnym i życzliwym człowiekiem. Jeszcze zanim się pobraliśmy, sama pracowałam w dobrze płatnej pracy i nigdy sobie niczego nie odmawiałam. A teraz wypowiedź sędzi z Wrocławia. Pani sędzia wprost wskazała, że wszczyna postępowania o ograniczenie władzy rodzicielskiej z urzędu (tzn. sama, bez żadnego wniosku), jeżeli do kontaktów z drugim rodzicem notorycznie nie dochodzi. Wychodzi z tego samego założenia, co „moja” sędzia – jeżeli rodzic nie potrafi Noworodek, niemowlę. Mąż broni teściowej. Cóż, odwieczny problem. Ale nakreślę problem w skrócie. Z miesiąc temu byłam chora, miałam zapalenie piersi i nagle ponad 39 stopni gorączki. Ponieważ moja mama mieszka 200 km ode mnie, zadzwoniłam do teściowej, żeby przyszła mi pomóc, bo już nie mogę, a byłam samiuteńka w domu. 07.06.2023. Dorota Katende spotkała na Zanzibarze miłość życia. Potem nadeszło wielkie rozgoryczenie i żal fot. Dorota Katende. Ofeminin. Miłość. Polka na Zanzibarze. "Dowiedziałam się, że mój mąż ma drugą żonę". Zanzibar to raj na Ziemi, miejsce, w którym można się zakochać bez reszty. Nie mamy własnych dzieci i chciałabym żeby po mojej śmierci mąż mógł mieszkać do swojej śmierci, ale po Jego śmierci chcę żeby mieszkanie wróciło do mojej rodziny. Mam je komu ofiarować siostry dzieciom.A z prawa dziedziczenia wnioskuje że Jego dzieci po mojej i Jego śmierci odziedzicza mieszkanie. . „Mój mąż nic nie robi albo tylko mi pomaga w domu, czyli wyniesie śmieci, kiedy pięć razy go o to poproszę. Wszystko jest na mojej głowie! Jestem wykończona! Czy został mi tylko rozwód? Jak go naprawić?” – piszecie do mnie często po ostatnim tekście. Mam złą wiadomość: nie da się naprawić męża (bo to nie zabawka, która się zepsuła). Ale mam też dobrą, bo da się z tym jeszcze coś zrobić! NAJLEPIEJ ZACZĄĆ OD POCZĄTKU Mam taką teorię, że ile ustalimy ze sobą na początku związku – tyle będziemy mieć. Wtedy mężczyzna się stara. Chce zrobić na nas wrażenie, więc nawet jeśli w dzieciństwie częściej widywał swojego tatę na kanapie niż ze szmatką w ręce, ale ty mu powiesz, że fajnie, jakby w domu, który będziecie razem tworzyć: mył kibelki i odkurzał – to on to będzie robić. Jednak problem jest taki, że kobieta też chce zrobić wrażenie. Pokazać, że jest idealną żonką, która i ugotuje, i posprząta, i ze wszystkim świetnie da sobie radę, w końcu nie bez powodu mężuś wybrał właśnie ją, czego na pewno nigdy nie pożałuje. I daje radę, dopóki nie urodzi dziecka (albo: dzieci). Nagle robi się ciężko. Nie spodziewałaś się tego, bo niby skąd mogłaś wiedzieć? Twoja mama nigdy nie narzekała! Kobiety wokół też raczej opisują macierzyństwo jak jedzenie waty cukrowej: jest tak słodko, że aż mdli. A ty jesteś urobiona po pachy. Jednak nigdy nie jest za późno na zmiany! Poznaj mój autorski, trójstopniowy Plan Naprawy Męża Związku, który naprawdę DZIAŁA! Testowałam na sobie ;) MĄŻ NIC NIE ROBI? POWIEM CI, CO MOŻESZ ZROBIĆ TY, ZANIM WYSTAWISZ JEGO WALIZKI ZA DRZWI 1. Ciężko zmienić drugą osobę – dlatego zmień siebie! Właściwie po tym jednym zdaniu mogłabym postawić kropkę, bo już, to wszystko, możemy zamknąć komputer i wrócić do swoich spraw. My – kobiety – często wchodzimy w związek z poczuciem misji: dla mnie się zmieni, dopasujemy się, będzie lepiej, jakoś się ułoży. Jakby mężczyzna był dzieckiem, które trzeba sobie teraz wychować. No… Nie! On już jest wychowany. Więc jeśli chcesz zmian – musisz zacząć od siebie, bo tylko na swoje zachowanie tak naprawdę masz wpływ! Skoro to czytasz, pierwsza zmiana już zaszła. Widzisz problem, a to naprawdę dużo, bo w Polsce nadal wiele kobiet uważa, że właśnie tak powinno być, żadna krzywda im się nie dzieje, mąż dużo pracuje, ale nie pije i nie bije, więc w sumie i tak wygrały los na loterii. Nawet jeśli on zachowuje się w swoim domu, jakby był tylko gościem hotelowym i nie wie, do której klasy chodzą jego własne dzieci. Bądź dobra nie tylko dla innych, ale również dla siebie! Nie zrywaj się, jak tylko zobaczysz skarpetkę na podłodze. Daj czas innym, żeby mogli zareagować. Czasami trzeba dać nawet tydzień, ale hej! Czym jest tydzień w obliczu całego życia? Nie wyręczaj, nie podtykaj pod nos. Nie niańcz, nie bądź nadopiekuńcza. Mój Piotr też kiedyś przychodził do mnie z informacją, że zaraz skończą mu się skarpetki, ale patrzyłam wtedy na niego jak na przybysza z obcej planety mówiącego do mnie w języku, którego nie rozumiem. Jednym słowem: nie reagowałam. I wiesz co? W końcu znalazł drogę do pralki. A nawet nauczył się ją obsługiwać! 2. Dostrzegasz swoje potrzeby? To teraz zacznij je komunikować! Kiedyś kobiety nie mówiły wprost o swoich potrzebach. Dlatego możesz mieć z tym problem. Bo nigdy się z tym nie spotkałaś! W rodzinnym domu mama raczej chodziła, wzdychała i czyniła drobne aluzje typu: „Ale jestem dzisiaj zmęczona, ech!” zamiast powiedzieć wprost, że potrzebuje pomocy. Ale czasy się zmieniły. Nie musisz być jak ta dama ze słynnego już klipu z Cynthią Nixon, która nie mówi „tak”, nie mówi „nie”. Jasne wyrażanie swoich potrzeb najbliższym to nic złego! Bo facet sam się nie domyśli. Ba! Myślę nawet, że będzie wdzięczny, kiedy – zamiast słuchać od rana do wieczora: „Ale mi ciężko” – usłyszy po prostu: „Zrób kolację, bo ja naprawdę nie mam siły i marzę tylko o tym, żeby poleżeć w wannie!” :). 3. Raz ja tobie, raz ty mi. Nie masz lepszego sposobu dotarcia, kiedy mąż nic nie robi. Działa nawet na najbardziej opornych! Zamiast pytać: „Czy mogę wyjść?” lub informować: „Wychodzę. Zostań z dziećmi”, powiedz: „Wychodzę. Czy możesz zostać na godzinę z dziećmi, a potem ty będziesz mieć godzinę dla siebie?”. Albo: „Teraz jestem zajęta. Jeśli położysz dzisiaj dzieci spać, ja położę je jutro, ok?”. Pokażesz w ten sposób, że masz swoje potrzeby, ale wiesz, że on również ma. Nie jesteś roszczeniowa, nie oczekujesz, że od teraz partner będzie robił WSZYSTKO. Bo raz robisz ty, raz robi on, a innym razem robicie coś razem. Dokładnie tak, jak powinno być w zdrowym związku. Brzmi banalnie? Pamiętaj, że proste sposoby są najlepsze! Kiedy zmienisz siebie, czyli zauważysz swoje potrzeby i zaczniesz je jasno komunikować, twój facet będzie miał dwa wyjścia: albo się dostosuje do nowej sytuacji. I problem z głowy. Albo ucieknie, bo związał się przecież z kimś innym. Ale wiesz co? Myślę, że wtedy również będziesz mieć problem z głowy ;). (114 411 odwiedzin wpisu) Dołączył: 2011-09-25 Miasto: Tychy Liczba postów: 59 5 października 2011, 11:02 Gdy poznałam męża był miły kochaniutki itd by wymieniać po prostu ideał(no prawie,bo wiadomo ideałów nie ma dosłownie).Jego matka była jego problemem jedynym bo dorosły chłopak ze stałą dobrą pracą a ona mu nakazywała różne rzeczy typu np że ma być w domu o 22 albo 23 najpóźniej że nie zgadza się by u mnie nocował;/ zaznaczam że od mojego domu rodzinnego ,a do jego domu jest ok 25 km więc jednak to nie rzut za tamtych czasów mąż kłócił się z matką że ona mu dyryguje wszystko ,a jeśli chodzi o jego kontakt z nią to praktycznie tylko telefoniczny bo gdy on przychodził po pracy szedł spać a ona wychodziła do pracy a jak on szedł do pracy to ona z niej odkąd doszło do naszego ślubu zaczęły się małe nieporozumienia a teraz trwa prawdziwa zeby doszło do ślubu i zamieszkania razem postaraliśmy się o dziecko bo inaczej kto wie jakby to było dalej...Zresztą mąż pragnął mieć dziecko taką małą córeczkę i marzenie się spełniło, i tym sposobem mogliśmy osiągnąć wszystko czego nam początku po naszym ślubie teściowa była ok niby się martwiła o mnie itd bo mojego męża przerastała sytuacja że nagle musi nas utrzymać i ogarnąć tematy z domem itp. Zbyt wiele na raz na głowie, zaczęły się kłótnie , rzucanie obelg w moją się a zresztą nadal się zachowuje jakby brał jakieś świństwa i miał huśtawki nastrojów;/skończyło się na tym że w 32 tyg ciąży wylądowałam w szpitalu z zagrożeniem przedwczesnego porodu więc byłam tam parę dni i jak mnie ustabilizowano i wróciłam do domu to brałam środki na tego nadal był kłótnie i pretensje o byle się jak najczęściej namawiać męża na weekendowe wypady do mojej mamy bo tylko tutaj mogę być sobą i przez chwilę czuć się szczęśliwa a nie jak intruz tam u nich w tak trwaliśmy żyjąc dniem za dniem w tym samym schemacie lipcu urodziłam córeczkę i po porodzie byliśmy u mojej mamy bo wiadomo cięzko jest po takim przeżyciu tym bardziej jak sie jest młodą do lekarzy pozapisywałam tutaj w rodzinnej miejscowości w chciałąm wszystko załatwiać tutaj ponieważ w tamtym mieście nie wiem co gdzie jest ,a mąż też za szczególnie nie wykazywał zaangażowania w sprawy lekarz-dziecko albo jakieś tutaj szybko pozałatwiam szybko oblecę bo miasto mam w małym paluszku:)I się zaczęły szopki z teściową...Jej wieczne pretensje o to że ja wszystko załatwiam w Tychach a nie tam że ciągle do Tychów chce jeździć. Idzie by chciała bysmy robili wszystko tak jak ona sobie życzy i chętnie by chciała zawładnąć naszym życiem i ustawić wszystko po swojemu;/ Dodam jeszcze że jest tak natrętną osobą że idzie zwymiotować ...Jak byłam jeszcze tam w swoim mieszkaniu to potrafiła przychodzić do mnie codziennie dzwonić 5 razy na dzień i pytać tylko "co tam" mimo to że nic nowego się nie wydarzyło i nie było dnia spokoju ani prywatności tez z nią żadnych bo ona jest dziwna;/Ogólnie będą tam czuje się niespełniona i tak bardzo nieszczęśliwa:( tam nawet sama nigdzie nie wyjdę bo w około same menelstwo to strach samej iść bo Bóg jeden wie co i kto zeka za mój mąż teraz ma w głowie na 1 miejscu siłownie(...)No i jest za swoją mamusią bo go przekabaciła i nakręca przeciwko mnie ;/ i jak mu zagra on teraz tak tańczy...I ta baba jest na tyle niezrównoważona że posunęła się do tego by zadzwonić do mojej mamy twierdząc ze moja mama niszczy moje małżeństwo bo ja u niej siedzę;/ ale przecież to mój wybór nikt mnie tu nie trzyma na siłę i dodałą że po co to dziecko ze gdyby nie dziecko to mój maż inaczej by sobie tak jakbym to ja go złapała na dziecko czy coś;/A jedyne przez kogo się rozpadnie to małżeństwo to tylko przez moja teściową;/ A jaką była babcią dla mojej córki? babcią która patrzy z góry bo nie wie jak się obejść z dzieckiem a jak miała 1,5 miesiąca to wzięła ją na ręce ale gdy małą zaczynała marudzić to od razu ja wpychała do mnie i sobie szla do domu bo ona się boi jak małą plącze bonie wie co robić więc tylko robiła dziecku zdjęcia żeby się koleżanka pochwalić...Wszystko na pokaz...Dodam ze dla mnie była miła z się okazało że za plecami moi teściowie byli sztuczni i fałszywi jak tylko wiem że jesli nie znajde tutaj jakiegoś lokum to wszystko się rozpadnie z wielkim hukiem...Ale i tak nie zmienię zdania ż enie chce jej znać i że nie zobaczy już mojego dziecka bo chciała je potraktoac jakz abawke którą można wyrzucić bo się znudziła i stanowi dla niej mało tego powiedziała że nie możemy sprzedać mieszkania które nam dali bo ona sobie je sama sprzeda i sprzeda soje i sobie zakupią domek;/To nic że jeszcze 2 miesiąe temu była rozmowa że kiedyś je sprzedamy i dołożymy i coś innego większego znajdziemy ... I co tu dalej robić :( Mam wrócić tam do męża i żyć w pobliżu tej podłej żmiji ?czy co mam zrobić?Niech ktoś pomoże :( ah bym zapomniała jeśli chodzi o moją mamę jest naprawdę aniołem gdyby nie ona byłby koszmar nikt mi tak nie pomógł jak ona...a moi rodzice a teściowie 2 inne światy mimo że są w podobnym wieku to teściowie zachowują się jak w epoce kamienia łupanego...Hmmm już wyjaśniam :) ON by chętnie się przeprowadził do mojej mamy gdyby było by tu więcej miejsca bo on uwielbia moją mamę i jej towarzystwo także tu nie leży problem w mojej mamie bo ona się nie wtrąca tylko pomaga gdy ja o to poproszę:)A co do męża to tak wiedziałam że matka jest taka że zabrania itd ale on jej się nie podporządkowywał i nie wracał o tej co ona chciała itdWięc nie wiem co mu odstrzeliło do głowy że tak jest :/ a rozmowa z nim nie ma sensu bo on nie chce o tym rozmawiać powiedział że jak ja i jego matka mamy problem to sobie mamy go rozwiązać...A jak się spytałam kto go tak wychował że ma takie podejście to powiedział że sam się wychował , rodzice nie zbyt dbali więc o to i jego matka robiła wielką afere tez o chrzciny gdzie mają być a twierdzi ze może jest wiary rzymsko-katolickiej ale nie wierzy i nie chodzi do kościoła i ma to gdzieś ;/ więc gdzie tu jest sens...więc problem stano teściowa i mąż, moja mama nie am tu nic wspólnego z tym dlatego mój mąż ja lubi i mu nie przeszkadza ona bo nic złego nie co do dziecka to oboje je chcieliśmy i nie tylko dlatego żeby wziąć ślub ale był to także dobry powód:)i cieszymy się że mamy córeczkę:)I myślę że mąż dlatego jest za matką teraz bo ona ciągle mu robi pretensje że robimy wszystko inaczej niż tak jakby ona oceniaj książki po okładce;] Edytowany przez LadyWater 6 października 2011, 10:17 szerr883 5 października 2011, 11:11 Ciężka sprawa... Jeżeli Twój mąż sam nie zrozumie, że powinien być po Twojej stronie a nie po mamusi to nic nie wskórasz. Może on nie zdaje sobie sprawy, że jest przez nią przekabacony? Rozmawiałaś z nim na spokojnie? Dołączył: 2009-01-08 Miasto: Gdańsk Liczba postów: 4271 5 października 2011, 11:11 Moim zdaniem : wziąć męża i wyprowadzić się z dala od jednej matki i drugiej. raz a dobrze przeciąć skalpelem pępowinę i żyć z dala od teściowych ! Twój mąż zapewne czuje to co Ty mieszkając blisko Twojej mamy więc jeśli chcesz ratować małżeństwo - zbieraj manatki i wyprowadźcie się w bezpieczną odległość od Waszych mam. To moja rada. Dołączył: 2009-01-24 Miasto: Radom Liczba postów: 8562 5 października 2011, 11:13 No ale skoro nei mieszkasz z teściowa to co za problem, jak przyjdzie bez zapowiedzi to nie wpuszczaj, jak zadzwoni więcej niż jeden raz to nie odbieraj. Uwazam ze wiekszym problem jest to że nie masz poparcia w męzu. Dołączył: 2006-01-17 Miasto: Poznań Liczba postów: 2025 5 października 2011, 11:19 Pewnie nei jestem osoba odpowiednia do dawania rad (nie jestem mężatką). Moim zdaniem miejsce żony jest przy mężu, i to przede wszystkim między soba musicie wyjaśniać! Ucieczka nic nie da-a moim zdanie mjedynie pogorszy. Porozmawiaj z nim, że wzięliście ślub i teraz ty i wasza córcia powinnyście być dla niego najważniejsze i dla dobra przede wszystkim Waszego dziecka powinien odciąć pępowinę. Sami między soba poradzicie sobie ze swoimi problemami..ale gdy wkraczają w to już osoby trzecie, to trzeba tupnąć nogą. Porozmawiaj z mężem, przecież sama pisalaś , że na początku był "ideałem". Dołączył: 2009-08-17 Miasto: Ciechanów Liczba postów: 681 5 października 2011, 11:24 bo z tymi synkami mamusi tak jest rok mi zajeło postawienei meza do pionu. tez wiecznie mamusia wsyztsko najlepiej, teraz jest lepiej ma czasem "mamusine przebłyski ale juz ja im nie daje racji zycia:))))) wiecej optymizmu i daj mu do zroumienia ze ma teraz rodzine ktora moze stracic jak bedzie tak postepował. wogole to czasem sie trafia zolzy te tesciowe! naprawde ja nei bede chwalic sowjej zeby sie jej nie zmienilo moze niejest idealna ale sie stara. a wracajac do meza naprawde musisz mu kjlasc w głowe wszystko po koleji, zacznij od jakis technik manipulacyjnych moze co? potem sie mu zmieni ale obierz tehnike tesciowej i zoabczymy co z tego wyjdzie. diooor 5 października 2011, 11:27 No cóż.... twój mąż powinien był dobrać sobie żonę, która odpowiada jego matce... Teraz Twój mąż trzyma stronę jego matki, a Ty zostałaś sama z dzieckiem. W końcu matkę ma tylko jedną, a kobiety może zmieniać. Jednak ja na Twoim miejscu szczerze bym z nim porozmawiała i próbowała jakoś się dogadać. To samo z jego matką. SZCZERA ROZMOWA. Nie wierzę, że nic do nich nie dotrze. Możesz też poszukać lokum do wynajęcia z mężem. Jakby mąż i jego mama zachowywali się nadal tak samo, nie byłoby mowy o jego przeprowadzce/waszej przeprowadzce/twojej przeprowadzce i dziecka i nic by się nie zmieniło poczekałabym jeszcze trochę, a w końcu doprowadziła do rozwodu. to...ja 5 października 2011, 11:28 a dla mnie z jednej strony na własne życzenie się wpakowałaś w takie coś. Wiedziałaś jaka jest teściowa, wiedziałaś jak to jest wtedy jeszcze-nie-mężem, a zrobiliście sobie dziecko, aby wziąć nie wiem czy Twój Mąż przed ślubem był ideałem, bo jednak jego matka ingerowała. Gdyby wcześniej umiałby postawić na swoi, to nie byłoby telefonów, nakazów, że ma wracać o tej i o dla mnie to nie byliście jeszcze gotowi na dziecko i po Mężu teraz doskonale to widać. Dołączył: 2007-07-06 Miasto: Avalon Liczba postów: 3508 5 października 2011, 11:28 Nie wiem, czy macie ślub cywilny, czy kościelny, ale nas na naukach przedmałżeńskich uczono, że od chwili zawarcia związku jesteśmy dla siebie najważniejszymi osobami. Rodzice, teściowie, rodzeństwo, przyjaciele, a nawet dziecko - wszyscy powinni zejść na drugi plan. Oczywiście nie chodzi o to, że mają przestać być ważni, ale priorytetem jest budowanie relacji miłości między dwojgiem małżonków. Poza tym, mąż zawsze powinien trzymać przed innymi stronę żony, a żona męża. Jeśli w dyskusji nie zgadza się z żoną, a ze swoją matką, to nie powinien tego przy swojej matce okazywać. Powinien to powiedzieć żonie dopiero na osobności. To nie z matką się związał na całe życie przysięgą małżeńską, tylko z żoną i od tej pory o tę żonę i ich wspólną relację musi dbać. Nie jestem pewna, czy istnieje jakieś odniesienie w świecie psychologii do tych nauk kościelnych, ale wydają mi się one bardzo mądre... I póki co, obserwuję to po własnym przykładzie, ale i u innych, dłuższych stażem małżeństw, że ich realizacja przynosi bardzo dobry skutek. Większość z nas chce mieć obok siebie zdecydowanego, pewnego siebie i silnego faceta. Podziwiamy innych mężów, którzy wydają się być autorytetem dla swoich żon i dzieci. Myślimy sobie wtedy: ‘Gdyby tylko mój mąż taki był, to o wiele łatwiej byłoby mi uznać go za głowę naszej rodziny. O wiele łatwiej byłoby mi iść za nim, ufać mu w jego decyzjach i okazywać mu szacunek’. Po czym odwracamy się do naszego Franka i mówimy z niecierpliwością „Weź się pospiesz z myciem tej łazienki, wleczesz się jak nie wiem co!” Widzicie może jakąś małą zależność pomiędzy tym jak traktujemy naszych facetów – jak do nich i jak o nich mówimy i myślimy – a tym jakimi mężami i ojcami się stają? Kiedy zaczynamy nową pracę i trafiamy na szefa, który patrzy na nas z nieufnością, kontroluje każdy nasz krok i co pięć min sprawdza czy zrobiliśmy to co obiecaliśmy – jakie jest nasze nastawienie do tej pracy i do szefa? Czy damy z siebie 100% każdego dnia czy raczej zaczniemy szukać każdej możliwej okazji, żeby uniknąć szefa albo żeby w ogóle nie iść do pracy? A jak czujemy się, kiedy trafiamy na kogoś, kto – mimo, że może nie wiemy jeszcze jak dobrze wykonywać naszą pracę – to dostrzega nasz potecjał, zachęca nas, dziękuje za nasze starania i chwali kiedy uda nam się coś osiągnąć, nawet jeśli jest to coś małego? Nie tylko zmieni się nasze podejście do pracy ale zaczniemy też inaczej postrzegać samych siebie… Nie będziemy widzieć siebie jako nieudaczników, ale jako osoby, które mogą; którym się udaje. Staniemy się pewniejsi siebie. Żyjemy w czasach, kiedy takie hasła jak ‘mąż jest głową rodziny’ czy ‘chcę okazywać mojemu mężowi szacunek’ są wyśmiewane. A jednak mam wrażenie, że większość z nas kobiet ciągle chce faceta, który jest silny, wspierający, zdecydowany i pewny siebie. Dla mnie ta cała kwestia tego kto jest głową rodziny zawsze była kontrowersyjna i trudna do zaakceptowania. Mam silny charakter. Bynajmiej nie należę do cichych osób… Lubię jak jest ‘po mojemu’. Lubię mieć kontrolę nad wszystkim. Dość łatwo mi jest kogoś ‘przegadać’ i postawić na swoim. Szczególnie, że mój mąż (jak to często bywa) należy do spokojniejszych, bardziej wyluzowanych ludzi – i nie raz po prostu zgadza się na coś na czym mi bardzo zależy – mimo, że nie jest to po jego myśli. Bo nie chce się ze mną siłować na słowa. I nie chce niczego na mnie wymuszać. Ale jakiś czas temu zrozumiałam coś, co zmieniło moje podejście do tej całej kwestii. Zrozumiałam, że jeśli chcę widzieć w moim mężu tego silnego faceta, lidera w naszej rodzinie i autorytet – to muszę mu na to najpierw pozwolić. Zrobić na to miejsce w naszym małżeństwie. Dać mu przestrzeń do tego, żeby był tym, kim ja oczekuję, że będzie. Nie tyranem; nie autorytarnym szefem, który rząda posłuszeństwa. Ale żeby mógł być tym kochającym i wspierającym mężem i ojcem, którego podziwiamy z daleka. Dopiero jakiś czas temu dotarło do mnie jak ogromny wpływ na to kim on teraz jest ma żona tego mężczyzny… Tak, niektórzy faceci (i kobiety) rodzą się już z gotowymi predyspozycjami na liderów. Inni potrzebują dużo więcej zachęty i otoczenia, w którym będą mieć możliwość rozwinąć swoje przywódcze skrzydła. To niesamowite co dzieje się z mężczyzną (i kobietą), który jest obdarzony zaufaniem, wsparciem i miłością drugiej osoby. Z mężczyzną, który słyszy więcej słów zachęty niż krytyki. Ale to nie jest łatwe, prawda? Dla mnie bycie wspierającą, łagodną w słowach (ale agresywną w modlitwie o męża!) żoną to jedna z najtrudniejszych rzeczy z jaką się zmagam. To zupełnie wbrew mojej głośnej, mówiącej co myślę i reagującej szybko naturze… Ale kiedy w myślach szybko proszę Boga o cierpliwość i mądrość zanim odpowiem na denerwujące mnie słowa męża; albo kiedy decyduję się powiedzieć ‘ok kochanie’ zamiast toczyć 15 minutową słowną walkę o coś co właściwie nie ma większego znaczenia; albo kiedy zamiast milczeć, bo jestem zła, decyduję się spokojnie i bez urażania uczuć męża opisać swoje emocje – za każdym razem to JA staję się lepszą osobą. Wpływam na atmosferę jaka panuje w moim małżeństwie. To nie jest łatwe. Nie raz nie wydaje się niesprawiedliwe, bo ‘dlaczego to ja mam się starać?’. Ale jeśli argumenty o tym, jak ogromny wpływ możemy mieć na naszego męża; o tym, że to my stajemy się lepszą osobą i zmieniamy atmosferę w naszym domu nie są dla nas wystarczające – to jest jeszcze jeden – o wiele ważniejszy. Okazując naszemu mężowi szacunek i miłość i dając mu przestrzeń do tego, żeby mógł stać się głową naszej rodziny – nawet kiedy wymaga to od nas wiele wysiłku i samozaparcia (a ja wiem, że wymaga wiele!) – jesteśmy po prostu posłuszne Bogu i Jego Słowu. Wszystko nabiera też wtedy nowej, o wiele bardziej ekscytującej perspekywy! We wszystkim co robimy z miłością dla naszego męża, w każdym łagodnym słowie, które do niego wypowiadamy (albo które przemilaczamy!) – służymy Bogu. A kiedy to staje się naszą motywacją i kiedy nagrodą za nasz wysiłek jest nie tyle zmiana naszego męża – co pokój w sercu, jakie niesie za sobą słuchanie cichych podszeptów Ducha Świętego – to ta cała kwestia tego, kto ma rację i kto tu rządzi schodzi na dalszy plan… Pokazała SMS-y Antka Królikowskiego do kochanki. źródło AKPA Awantura Królikowskich i Opozdów się nie kończy. Zaczęło się wszystko od chrzcin Vincenta, które miały odbyć się w sobotę w jednym z warszawskich kościołów. Podobno aktor nie dostał zaproszenia na chrzciny, ale w jakiś sposób dowiedział się o wydarzeniu i postanowił zjawić się razem z mamą w kościele. Kiedy przybyli na miejsce, nikogo nie było… Zdjęcia paparazzi, jak Antek Królikowski i jego mama Małgorzata Ostrowska-Królikowska stoją pod świątynią, ukazały się na „Pudelku”. Jan Królikowski odpowiada Joannie Opoździe. Także udostępnił swojego SMS-a do aktorki Joanna Opozda wyjawia prawdę na temat alimentów na syna Antek Królikowski na medialne publikacje odpowiedziała, że chrzciny zostały odwołane dzień wcześniej o godzinie 22 i zjawił się pod kościołem z mamą, aby porozmawiać z księdzem i ustalić szczegóły. Joanna Opozda z kolei twierdzi, że chrzciny zostały odwołane o godzinie 19, o czym informowała całą rodzinę Królikowskich. Tłumaczy, że była zmuszona odwołać ceremonię, ponieważ Antek zaprosił jej ojca, który z kolei poinformował o wszystkim paparazzi: (…) W związku z tym, że zaprosiłeś mojego ojca na chrzciny, który strzelał do ciebie, mojej siostry i mojej mamy oraz groził naszemu dziecku, że go zniszczy, i się go boimy, oraz w związku z tym, że zostały poinformowane media, jestem zmuszona odwołać jutrzejsze chrzciny – napisała Opozda do Antka Królikowskiego. Antek Królikowski w rozmowie z „Pudelkiem” zapewnia, że nie informował Dariusza Opozdy o chrzcinach Vincenta. Do sprawy odniósł się także Dariusz Opozda, który tłumaczy, że nic nie wiedział o chrzcinach i nie planował się na nich pojawiać. Zapowiedział też wyciągnięcie konsekwencji prawnych: W związku z zaistniałą aferą medialną oświadczam, że nie zostałem zaproszony przez nikogo na chrzest Vincenta. Nie miałem zamiaru w ogóle tam być. Nie kontaktowałem się z Antonim Królikowskim. Nieprawdą jest również, że rzekomo to ja ujawniłem informacje dotyczące szczegółów uroczystości mediom – zapewnia na swoim Instagramie. Joanna Opozda po słowach ojca, Dariusza Opozdy, jak i Antka Królikowskiego postanowiła pokazać wszystkim przez jaki koszmar przechodziła przez ostatnie pół roku. Po raz pierwszy potwierdziła też, że aktor zostawił ją na 10 dni przed porodem. Jednak to nie wszystko, okazuje się, że nawet nowa partnerka Antka jej groziła: Bardzo to wszystko smutne, co robicie. Przez pięć miesięcy milczałam. Zaciskałam zęby, chociaż z bólu miałam ochotę krzyczeć – zaczęła Opozda. Antek Królikowski i Joanna Opozda kłócą się o chrzciny syna. Aktorka pokazała SMS-y z Antkiem i jego bratem Wyznaje, że była zastraszana w 9 mięsiącu ciąży, ale przez ten cały czas milczała dla dobra dziecka: Tłumaczy, że nigdy nie wypowiedziała się na ten temat, ale oczywistym jest, że strasznie to wszystko przeżyła. Nikomu nie życzę takich emocji i cierpienia. Mój ojciec zaprosił Antka do hotelu na Madagaskar. Może dlatego Antek zaprosił go za moimi plecami na chrzest? Jak mówiłam, resztą zajmie się sąd — wyznała aktorka. Joanna Opozda pokazała wiadomości Królikowskiego do kochanki Opozda udostępniła także fragment rozmowy SMS-owej Antka Królikowskiego z jego obecną dziewczyną Izą. Widzimy, że to nie jest screen, a zdjęcie telefonu, najpewniej to w tym czasie, aktorka dowiedziała się o zdradzie męża, kiedy ten na chwilę zostawił włączony telefon: Dariusz Opozda odpowiada na słowa córki: „Manipulatorka, robi to po to, żeby mieć więcej obserwatorów” Gwiazda odniosła się także do komentarza Małgorzaty Ostrowskiej-Królikowskiej, która twierdzi, że alimenty jeszcze nie są zasądzone przez sąd: Nie unika, płaci z własnej woli, bo alimenty nie zostały jeszcze zasądzone – odpowiada Małgorzata na jeden z komentarzy na Instagramie. Kolejną rzeczą, którą musze skomentować są nieprawdziwe informacje podawane przez panią Małgorzatę. Antek nie płacił alimentów, więc wystąpiłam do sądu o zabezpieczenie potrzeb rodziny. Sąd przyznał alimenty, których Antek dalej nie płaci, więc aktualnie sprawą zajmuje się komornika – uważa Opozda. Masz jakieś informacje, zdjęcia, czy nagrania i chcesz się z nami podzielić? Wyślij nam na adres [email protected]. ZAPEWNIAMY ANONIMOWOŚĆ! slodka250 24 lutego 2008, 13:26 czy wy tez macie problemy z tesciami????????Moi sie ciagle wtracaja i jeszcze troche a rozpanie sie moje malzenstwo!!!!!!! Dołączył: 2008-01-04 Miasto: B Liczba postów: 18 24 lutego 2008, 13:35 ja mialam problem z tesciowa ale to bylo zaraz po slubie teraz juz minelo 6 lat i jest super i duzo jej zawdzieczam pomaga mi strasznie przy budowie domu opiekuje sie moimi pieskami w z nia porozmawiac i byc szczera Nithaiah 24 lutego 2008, 13:35 Ja mam problem z tesciowa jeszce przed slubem:/ Ale jezeli u Ciebie sytuacja jest tak zla to pogadaj z mezem. Moze to cos da. slodka250 24 lutego 2008, 13:48 Maz broni swoich rodzicow uwaza ze nie ma problemu...ja z nimi sie nigdy nie dogadam....i moj maz nie moze tego sobie ze zabraloi nam z konta 70 tysiecy zl. Nie pogodze sie z tym bo to byly nasz pieniadze...a byly na ich koncie bo moj maz nie mial wczesniej konta i musilismy dac na ich konto a oni to wykorzystali...jak ich widze to sie cala trzese!!!! anngelia 24 lutego 2008, 14:28 jak to zabrali??????? nie uprzedzili was o tym? i co na to Twój maz?????sytuacja dla mnie nie do pojcia .......... Dołączył: 2006-07-15 Miasto: Miasteczko Śląskie Liczba postów: 757 24 lutego 2008, 14:43 Nie zazdroszcze... Dla mnie jest również nie do pojęcia jak można przywłaszczyć sobie cudze mienie :/ 70 tysięcy to bardzo dużo pieniędzy. iwaka70 24 lutego 2008, 14:45 o tak potrafią niekiedy dopiec mogłabym długo szczęście mieszkamy od siebie dosyć daleko i to jest dobre, ponieważ mąż nie może lecieć z byle sprawą do mamusi, nasze problemy rozwiązujemy wspólnie(ja i on).Odwiedzamy ich średnio raz / miesiąc i myślę że to zachowuje wtedy zdrowe rozumiem zupełnie Twojego męża, dlaczego nie trzyma Twojej strony?...Jesteście przecież razem to jest Wasze małżeństwo a nie teściów?...Musisz koniecznie pogadać z mężem! Nithaiah 24 lutego 2008, 15:20 70 tys i on dalej uwaza ze nie ma sprawy??wiem, zeto moze zabrzmiec okrutnie, ale jak normalna rozmowa z mezem nie poprawi sprawy, to radze odwiedzic poradnie malzenska. nenne29 24 lutego 2008, 15:26 Moja teściowa próbowała bardzo mocno się wtrącać przed ślubem - nie podobało jej się, że ślub organizujemy po swojej myśli, a nie według jej pomysłów, urządzała istną histerię, szantażowała, że nie przyjdzie, dzwoniła do mojego męża i płakała mu w słuhawkę. Ale nie pozwoliliśmy sobie wejść na głowę, razem z mężem trzymamy sztamę i nie dajemy sobą kierować. A ja zawsze mówię swoje zdanie i nie daję się naciskać, jasno wyznaczyłam granice i teraz już nie próbuje się porozmawiać z mężem, powinniście trzymać się razem i wspólnie podejmować decyzje, teściowie nie powinni się wtrącać. Nie pozwól na to, bo jak raz się zgodzisz, potem będzie tylko gorzej. Dołączył: 2007-01-12 Miasto: W Końcu Na Swoim - Liczba postów: 18916 24 lutego 2008, 15:31 ja jestem przed ślubem,jesteśmy z moim Mężczyzną ponad trzy lata razem wychowywujemy córkę z mojego poprzedniego związku,ma już 11 latek,ale na szczęście moja teściowa i teściu zresztą też są cudowni,bardzo nam pomagająale poprzednicy...o boże byli okropni i po części też dlatego doszło do rozwodu i mąż zawsze stawał po stronie rodziców,dlatego ja bardzo Cię rozumiem slodka250 ale nie rozumiem jak można w zasadzie ukraść tyle pieniędzy Pogadaj z mężem koniecznie,pozdrawiam i życzę powodzenia

mąż nie trzyma mojej strony